आज हामी २१ औ सताब्दीको आधुनीक काल वा विज्ञानको युगमा अनेक भौतिक सुखको आनन्द त लिइनै रहेका छौ तर जुन आन्तरीक सुखको अन्र्तआत्माले अनुभूतिगर्न चाहन्छ त्यो उसले प्राप्त गर्नमा असक्षम भइरहेको छ।
मानवजीवनमाआजव्यक्तिगतखुशी, आनंद–उमंगको जन्म, व्यवसायिक सफलतावाउन्नतीआदि सँग सम्बन्धितधेरै कमअवसरहरु रहनगएका छन् जबकि सार्वजनिक, सामाजिकवा संगठित रुपमाखुशीको आदान–प्रदान, स्नेह, सद्भावनालाई सुदृढ गर्न वाअलौकिक आनंदबाट अभिभूत हुने अवसर त मानौ नगण्य हुदै गइरहेको छ।
यसै कारणले मानव एकांकी परिवार, व्यवसायिक परिवेषमातनाव, चिंतावाकमजोर सोच विचारमाजुझ्दै जीन्दगीबोझिलो तरीकाले काट्नमामजबुर बनेको छ। पर्व वा उत्सव वास्तवमा मानव जीवनमा एक नयाँ स्फूर्ति, जिज्ञासा, ताजगी, उमंग–उत्साहवाअतिन्द्रिय सुखको उजागर गर्नको लागिप्रारम्भ भएको थियो तब नै उनमाश्रद्धा, प्रेम, सद्भावनाथियो।
अबविस्तारै–विस्तारै श्रद्धा वा प्रेम खत्महुदैँ गईरहेको छ। यसको मुलकारण हरेक उत्सवको वास्तविकआध्यात्मिक रहस्य, रशमवा प्राप्तिहरुबाट अनविज्ञ रहनु हो।पर्वतको उच्चहिमालय देखि लिएर सागर सम्मशायद नै कुनै यस्तो स्थानहोलाजहाँ परमात्माशिवको प्रतिमा स्थापनानगरीएको होस्।
शायदकुनै यस्तो धर्मग्रन्थहोलाजसमा परमात्माशिवको गायनवामहिमानगरीएको होस्। तर परमात्माशिवको असल परिचय, अवतरण वाकर्तव्य आदि कुराबाट मनुष्य अनविज्ञ छ।
यदिमानव यि सत्य कुराहरुलाई जान्दछ कि परमात्माको हो?, कहिले, कसरी प्रगट हुनुहुन्छ वाआएर के गर्नुहुन्छ तब सबै मनुष्यात्मा परमात्माशिवमाथिआफ्नो सबै कुरा न्योछावर गरे बिना रहन सक्दैन। यस शिवरात्रीपर्व द्वारा पूरा विश्वलाई एकताको सुत्रमाबाध्न सकिन्छ।
शिवरात्रीत्यो जमानाको यादगार हो जबकीविश्वमाचारैतर्फ अज्ञान अंधकारले ढाकेको थियो, भाई–भाईमाआपसीमतभेद थियो, नारीलाई आफ्नो इज्जतजोगाउन कठिन भइरहेको थियो।
त्योमहाशिवरात्रीको समय मनुष्य तड्पीरहेको हुन्छ, रक्षागर्ने कोहि पनिनजिक देखिदैन त्यस समय ब्रह्मलोकबाट एक अमर ज्योतिको अवतरण भएको थियो, जसको दिव्यप्रकाशले सारा जगजगमगाइरहेको थियो। त्यो ज्येतिको नामहो ‘परमात्माशिव’।
शिवको अर्थ हो कल्याणकारी। सबै मनुष्यहरुको नाम शरीरसँग आधारित हुनाको कारण यो नामविनाशी छ र देह परिवर्तनको साथउसको नामपनिबद्लीन्छ तर परमात्माअशरीरी, जन्म–मरणको चक्रबाट न्यारा हुनुहुन्छ, उहाँको नामअविनाशी र दिव्य छ। उहाँको रुप दिव्यज्योतिविन्दु छ त्यसैले परमात्माशिवको प्रतिमालाई ज्योर्तिलिंगअथवाशिवलिंगभनेर भनिन्छ।
भारतखण्डको १२ मुख्यमन्दिरलाई यसै कारणले ज्योर्तिलिंगमको मन्दिर भनेर मानिन्छ।हिन्दु राष्ट्रको इतिहास, धार्मिक ग्रंथ र सारा देशको कुना–कुनामाशिवको मूर्तिहरु मिल्दछन्।
जसरी भारतको उत्तरमा अमरनाथ, हिमालयमा केदारनाथ, वाराणासीमा विश्वनाथ, चित्रकूटमा लिंगविजेंदर, प्रयागमाब्रह्मेश्वर, उज्जैनमामहाकालेश्वर, मध्यप्रदेशमाअर्को प्रसिद्ध मंदिर ओंकारनाथ, बिहारमा बैद्धनाथ, गंगा–सागरको संगममा संगमेश्वर, आसाममाभीमाशंकर, सौराष्ट्रमा सोमनाथ र दक्षिणमा रामेश्वर आदि। त्यसैगरी नेपालमापनिपशुपतिनाथ, मुक्तिनाथआदि परमात्माशिवको धाम रहेका छन्।
यस प्रकार ठाउँ–ठाउँमा परमात्माशिवको मान्यताको रुपले ज्योतिविन्दु शिवको याददिलाएको हुन्छ।यी सबै मंदिर वाधार्मिक मठपंथले संपूर्ण मानवआत्मामाभावनात्मकएकता ल्याउदछ र सारा विश्वशिवभूमीहो भन्ने सन्देश दिन्छन्।
न केवलभारतखण्डमा वाहिन्दु धर्मवालामात्र परमात्माशिवको सम्मान दिन्छन् बल्किविदेश वाअन्यधर्ममाविश्वास राख्नेवालाले पनि परमात्माशिवलाई मान दिन्छन्।
उदाहरणको लागि रोममाइसाई धर्मकाक्याथोलिकमानिसहरु गोल आकार वालापत्थरलाई आजसम्मपनिपुज्ने गर्दछन्। अरबमामक्काको तीर्थ स्थानमामुस्लिमयात्रीले पनि यसै प्रकारको पत्थर जसलाई संग–ए–असवदवामक्केश्वर मानेर चुम्बनगर्ने गर्दछन्।
जापानमा रहनेवालाजो बुद्ध धर्मकाअनुयायीजब साधनाको लागि बस्दछन् तब उनीहरुले आफ्नो अगाडी शिवलिंग जस्तै पत्थर ३ फुटको दुरीमा ३ फुटको उच्च स्थानमाध्यानलगाउनको लागि राख्दछन्।
यसको अतिरीक्तमिस्रमाओसीरीज, बेबोलानमा सीआन नामबाट परमात्माशिवको पूजाआराधानाहुने गर्दछ जबकी सीरीया, युनान, स्पेन, जर्मनी, अमेरीका, मेक्सिको, सुमात्राएवं जावा द्धिप आदि देश एवं विभिन्न स्थानमापनि परमात्माशिवको यादगार रुप देख्न सकिन्छ। यतिमात्रनभएर स्कट्लैण्डको प्रसिद्ध नगर ग्लासगो, तुर्किस्थान, ताशकद, वेष्ट इंडिज, ग्याना, लंका, स्यामा, मारीशेस आदि स्थानमापनिशिवलिंगको पूजाहुने गर्दछ।गुरु नानकले एकोंकार भनेर गायन गरेका छन्।
यी सबै कुराबाट स्पष्ट छ किपरमपिताशिव परमात्माकुनै एक धर्मकालेपूज्ने मात्रहोइनबल्किविश्व भरका सर्व आत्माहरुका परम पूज्यपिता हुनुहुन्छ।परमात्माशिवअजन्मा, अभोक्ताएवं ब्रह्मलोक निवासी हुनुहुन्छ। अजन्मा यसैले भनिन्छ किउहाँमानववाअन्य प्राणि जसरी जन्मलिनुहुन्न जसबाट कर्मबन्घन बनोस्।
परमात्माधर्म ग्लानीको समयमा जब सारा मानवआत्माहरु पाँचविकारकाकारण दुःखी, अशान्त, पतित, भ्रष्टाचारी बन्न पुग्छन्, तब उनिहरुलाई पुनःपवित्रबनाउनको लागि यस साकारी सृष्टिमा एक साधारण वृद्ध तनमा पराकायाप्रवेश अथवाअवतरीत हुनुहुन्छ,जसलाई नै परमात्माको दिव्यअलौकिकजन्म भनिन्छ।
परमात्माशिवको यो दिव्यअवतरणको पावन स्मृतिको यादगार नै शिवरात्रीअथवाशिवजयंतीपर्व मनाउने गरीन्छ।यो मात्र १०–१२ घण्टाको रातको कुरा नभएर यो अज्ञानता, पापाचार एवं नराम्रो प्रवृतिले छोपेको कलियुगी समयको प्रतिकहो।
शिवरात्रीफाल्गुनमहिनाको कृष्णपक्षको चतुदर्शीको अध्यारो रातअमावस्यको अघिल्लो दिनमनाउने गरिन्छ।शिवरात्रीकोदिनशिवकाभत्तजनहरुले शिवलिंगमाधतूरो, बयर, बेलपत्रइत्यादी चढाउछन्, रातमाजागरण बस्ने र व्रत बस्ने गर्दछन्।
धतूरो विकार एवं नशालु पदार्थको, बयर घृणाको र बेलपत्रकाम, क्रोध, अहंकार जस्ता मुख्यतिनभूतको प्रतिकहुन्जसलाई परमात्माशिवमा चढाउनु पर्छ तथाआत्माको ज्योतीजगाउने जागरण वापवित्र रहने व्रतलिनु पर्छ। परमात्माशिवको स्मृति नै वास्तवमात्यो शुमन्त्रवातारक मन्त्रहो जसबाट सर्बसिद्धि प्राप्तगर्न सक्छौ।
आजपुनःत्यही घडि, त्यहीदशा, त्यही रात्रीको समय छ जब मानव समाजपतनको चरम सिमा सम्मपुगेको छ। अबकलियुगअन्त र सत्ययुगआदिको संगमयुुगमा नै स्वयंभू परमात्माशिवमनुष्यआत्माहरुको निभ्नलागेको ज्योतीलाई जगाउनको लागिभारतमाप्रजापिताब्रह्माको साकार तनमाअवतरित भएर ईश्वरीय ज्ञान एवं राजयोगको शिक्षा दिनुहुन्छ।
विकार वा नराम्रो कर्मबाट मुक्त गरेर दैवी स्वराज्यको स्थापनागर्दै हुनुहुन्छ। त्यसैले प्रजापिताब्रह्माकुमारी ईश्वरीय विश्वविद्यालयद्वारा सम्पूर्ण विश्वका १३० देशमाआफ्नो ४००० भन्दा धेरै राजयोग केन्द्रहरुको माध्यममहाशिवरात्रीको पावनपर्व धेरै धूमधामसँगमनाइरहेको छ।
त आउनुहोस् हामी सबै परमपिता परमात्माशिवको यस दिव्यजन्ममाविकार, व्यसन, आपसीमतभेदलाई त्याग गरेर विश्वशान्ति, सद्भावना, नैतिक, आध्यात्मिकचरित्र उत्थानगर्ने प्रतिज्ञा को रुपमामनाऔ ताकिमानवता सुख–शान्ति सम्पन्नबन्न सकोस्।
ओम् शान्ति !!!
ब्रह्माकुरी ईश्वरीय विश्वविद्यालयएवं राजयोग प्रशिक्षण केन्द्र
बेनी, म्याग्दी
