Saturday, June 7, 2025
20.2 C
Beni
20.2 C
Beni
Saturday, June 7, 2025
Home Blog Page 307

मालिकाको धुरीमा रु १८ लाख खर्चेर भक्तजनलाई खानेपानीको व्यवस्था

म्याग्दीको प्रशिद्ध धार्मिक स्थल मालिका मन्दिरमा यही जेठ १० गते परेको चण्डी पूर्णिमामा भाकल र पूजाआजाका लागि आउने भक्तजनहरुको सुविधाका लागि करिव रु १८ लाखको लागतमा मालिकाको धुरीमा खानेपानीको व्यवस्था गरिएको छ।

समुद्र सतहदेखि तीन हजार तीन सय मिटरको उचाइमा अवस्थित म्याग्दीको प्रशिद्ध धार्मिक स्थल मालिकाको धुरीमा दुई किलोमिटर टाढाको मुहानबाट पाइपमार्फत पानी ल्याएर भक्तजनहरुलाई खानेपानीको व्यवस्था गरिएको हो ।

कुइनेमंगले निवासी भरत छन्त्याल र खिममाया छन्त्यालको व्यक्तिगत रु सात लाख ६५ हजार र रघुगंगा गाउँपालिकाको रु १० लाख गरी रु १७ लाख ६५ हजार र रु ३५ हजार बराबरको स्थानीयको श्रमदानबाट मालिका देउरालीमा खानेपानी पु¥याइएको शितल मालिका युवा क्लका निवर्तमान अध्यक्ष एवम् रघुगंगा गाउँपालिका ६ ठाडाखानीका अगुवा युवा प्रविन छन्त्यालले जानकारी दिनुभयो ।

निवर्तमान अध्यक्ष छन्त्यालका अनुसार मालिका देउरालीबाट दुई किलोमिटर दुरीमा रहेको लिसेखर्क भन्ने ठाउँबाट पाइपमार्फत मालिका देउरालीमा पानी पु¥याइएको हो । यस अघि मालिका मन्दिरमा खानेपानी नहुँदा त्यहाँ पुग्ने भक्तजनहरुले सास्ती व्यहोर्दै आउनुपरेको थियो ।

एक घण्टाको दुरीमा रहेका मूलहरुबाट पानी बोकेर भक्तजनहरु मालिका मन्दिरमा पुग्नुपर्ने अवस्था रहेकोमा देउरालीमा पानी पुगेपछि भक्तजनहरुलाई सुविधा पुगेको छन्त्यालले बताउनुभयो । पानीको मुहान रहेको लिसेखर्कदेखि पानीको धारा राखिएको मालिका देउराली उकालो भूगोलमा दुई किलोमिटर दुरीमा पर्दछ ।

उकालो भएकोले पानी चड्न गाह्रो हुने भएको र लगातार धारोमा पानी नझर्ने भएकोले एकहजार लिटरको ट्याङ्कीमा पानी भर्ने व्यवस्था गरिएको उहाँले जानकारी दिनुभयो ।

मालिका मन्दिर परिसरको धरम पानीसम्म पानी पु¥याउने योजना रहेको भएपनि ठाडै उकालो भएकोले पानी नचडेपछि देउरालीमा धारा राखिएको उहाँले बताउनुभयो ।

ठाडाखानी, हिदी र टोड्केको बाटो हुँदै मालिका मन्दिरमा पूजा गर्न जाने दर्शनार्थीहरुलाई देउरालीमा पानी हुँदा निकै सहज हुने रघुगंगा गाउँपालिका वडा नं ६ का वडाअध्यक्ष मनकुमार शेरपुंजाले बताउनुभयो । यो समय पानीको श्रोत पर्याप्त नहुदा पानी अनावश्यक खेर नफालिदिनु हुन मालिका खानेपानी समितिले त्यहाँ पुग्ने भक्तजनहरुलाई अनुरोध गरेको छ ।

मालिकाको महिमा मालिका म्याग्दीको ऐतिहासिक धार्मिक स्थल एवम् प्रमुख पर्यटकीय स्थल हो । समुन्द्र सतहदेखि तीन हजार ती सय मिटरको उचाईमा अवस्थित यो मन्दिर विकट भूगोलमा अवस्थित छ ।

जिल्लाको मालिका गाउँपालिकाको वडा नं ६ , ७ र रघुगंगा गाउँपालिकाको वडा नं ६ को सिमानामा रहेको मालिकामा बिशेष गरी चण्डी पुर्णीमा ,जेष्ठी पुर्णिमा, भाइटीका र बाला चर्तुदशिमा पुजाआजा सहित भव्य मेला लाग्ने गर्दछ ।

मालिकाको पुजाआजा ,दर्शन र भाकल गरेमा मनोकाङक्षा पुरा हुने जनविश्वास रहेको छ । विसं १९१० साल देखी पुजा हुँदै आएको मालिकामा वि सं १९६८ देखि मन्दीर निर्माण गरि विधिवत रुपमा पुजाआजा गरिदै आइरहेको मालिका गाउँपालिकाका पूर्व अध्यक्ष एवम् स्थानीय वुद्धिजीवि श्रीप्रसाद रोकाले बताउनुभयो ।

यहाँ पूजा तथा भाकल गर्नका लागि चण्डी पूर्णिमामा देशैभरीबाट भक्तजनहरु आउने गर्दछन् । मगर पुजारीहरुद्धारा गरिने मालिकामा धजामेजा सहित नरिवल तथा परेवा र बोकाको बलि दिइन्छ । मालिका म्याग्दीको ऐतिहासिक एवम् प्रमुख पर्यटकीय स्थल भएको रघुगंगा गाउँपालिकाका अध्यक्ष भववहादुर भण्डारीले बताउनुभयो ।

मालिकामा आउने भतmजनलाई लक्ष्यित पुुर्वाधार निर्माणका लागि गाउँपालिकाले बजेट विनियोजन गरेको उहाँले जानकारी दिनुभयो । यता मालिका गाउँपालिकाकाले पनि भतmजनलाई लक्ष्यित गरि गाउँपालिकाले गौरबको योजना अन्तर्गत वडा न.७ बिम र वडा नं ६ दुखु हुँदै मालिका जोड्ने सडक निर्माण गरेको छ ।

मालिका धुरीबाट सिस्ने,गुुर्जा,मानापाथी,धौलागिरी,निलगिरी,अन्नपुर्ण,माछापुछ्रे मनास्लु लगायत दर्जनबढी हिमश्रृखला,सुर्याेदय र जिल्ला तथा छिमेकी जिल्लाको बस्तीहरुको अवलोकन गर्न सकिन्छ ।

नगर खानेपानीको अध्यक्षबाट केवी राना मगरले दिए राजीनामा

केवि राना मगरले बागलुङ नगर खानेपानी तथा सरसफाइ उपभोक्ता संस्थाको अध्यक्षबाट राजीनामा दिएका छन् ।निर्वाचित भएर अपेक्षित परिणाम दिन नसकेपछि मगरले राजीनामा दिएका हुन् । केवि राना मगर नेतृत्वको कार्यसमिति गत पुष २९ गते निर्वाचित भएका थिए । नवनिर्वाचित समिति चार वर्षको लागि निर्वाचित भएको हो ।

अध्यक्षको हैसियतमा उपभोक्ताको हितमा काम गर्न नसकेको भनि र त्यसको जिम्मेवारी लिँदै सोमबार आफूले राजीनामा दिएको मगरले उपाध्यक्ष हरिबहादुर जिसी सन्तोषलाई सम्वोधन गरेको पत्रमार्फत जानकारी दिएका छन् ।

जुन सोच र विचारले नगरवासीलाई हाम्रो कार्यकाल भित्र चौविसे घण्टा सफा खानेपानी खुवाउने, छिटो छरितो कामलाई कार्यन्वयनमा ल्याउने समितिको निर्णय हुँदा पनि समितिमा मत भिन्नता भएको, कामकाज गर्न कठिनाई भएको, सर्वसुलभ तरीकाले सेवा दिनु पर्ने संस्थामा केहि सदस्यले यसको काम कारवाही बुझन्न नसक्दा आफूलाई, पदाधिकारी र कर्मचारीलाई समेत काम गर्न वाधा आइलागेकोले मैले अध्यक्ष पदमा रहि काम गर्न नसक्ने भएकोले संस्थाको सम्पूर्ण जिम्मेवारीबाट मुक्त हुँदै यस उपभोक्ता संस्थाबाट राजिनामा दिएको पत्रमा उल्लेख छ ।

अध्यक्ष राना मगरले दिएको राजिनामा पत्र आफूलाई प्राप्त भएको समितिका उपाध्यक्ष हरिबहादुर जिसी सन्तोषले  जानकारी दिनुभयो । नयाँ विश्व

कालीगण्डकीका शालग्राम शिलाको नामकरण अभियान शुरु

कालीगण्डकीमा रहेका शालग्राम शिलाको नामकरण अभियान थालिएको छ । नदीको उत्खनन्, शिलाको चोरी निकासी रोक्न र कालीगण्डकी सभ्यताको संरक्षण गर्न दश हजारभन्दा बढी शालग्राम शिलाको नामकरण गरी अभियान सुरू गरिएको हो ।

आइतबार प्रकृति र पर्यावरण तथा शालग्राम संरक्षण समिति जलजला गाउँपालिका र कुश्मा नगर समितिले म्याग्दीको पवित्र धार्मिकस्थल गलेश्वरधामदेखि पर्वतको प्रसिद्ध धार्मिक स्थल मोदीवेणी धामसम्म रहेका दश हजारभन्दा बढी शिलामा भगवानको नाम लेखिएको समितिका सचिव हरेमबहादुर खत्रीले जानकारी दिए ।

नामकरण अभियानको पहिलो दिन गलेश्वरधामदेखि पर्वतको मोदीवेणीसम्म पर्ने मुख्य घाटमा रहेका शिलाको नामकरण गरिएको हो । गलेश्वर, बगरफाँट, वारिबेनी, लस्ती, खनियाघाट, मालढुंगा, सहस्रधारा, नयाँपुल, गोपाङघाटहुँदै मोदीवेणीसम्मका शिलामा देवीदेवताका नाम लेखिएको सचिव खत्रीले बताए । अभियानका संयोजक तारा रेग्मी पाध्याका अनुसार, धेरै चोरी निकासी र उत्खनन् हुने कालीगण्डकी नदीको पर्वतखण्डका मुख्य घाटमा भजनकीर्तन र बाजागाजासहित पुगेका हजाराँै भक्तजनले विभिन्न रङले शिलामा नामकरण गरेका थिए ।

नदी किनारमा रहेका साना, ठूला, चक्राङ्कित, निष्चक्राङ्कित सबै शिलामा भगवानको नाम लेखिएको र बाँकी रहेका शिलामा हरेक एकादशी तिथिमा नामकरण गरिने छ । पछिल्लो समय कालीगण्डकी नदी किनारबाट मूर्ति निर्माण तथा शिला पूजनका लागि स्वदेश तथा विदेशमा समेत लैजाने क्रम बढ्दै गएको छ ।

 

म्याग्दीमा ९ सय रोपनी जग्गामा बर्खे आलुखेती

म्याग्दीमा यस वर्ष नौ सय रोपनी जग्गामा व्यावसायिक रूपमा खायन जातको बर्खे आलुखेती गरिएको छ ।

जिल्लाका विभिन्न १३ वटा कृषक समूहका दुई सय किसानले कृषि ज्ञान केन्द्र म्याग्दीबाट एक करोड तीन लाख ७४ हजार पाँच सय ९४ मूल्यको आलुको बीउ खरिद गरेर व्यावसायिक रूपमा आलुखेती गरेका कृषि ज्ञान केन्द्र म्याग्दीले जनाएको छ ।

कृषि ज्ञान केन्द्र म्याग्दीका प्राविधिक सहायक नवराज भुसालका अनुसार समुदायस्तरमा प्रविधियुक्त कृषि उत्पादन प्रवर्द्धन आयोजनाअन्तर्गत खायन आलु उत्पादन प्रवर्द्धन कार्यक्रममार्फत म्याग्दीभित्रका १३ वटा कृषक समूहले रु एक करोड तीन लाख ७४ हजार पाँच सय ९४ मूल्यको आलुको बीउ खरिद गरेर लगाएका हुन् ।

कृषक समूहका करिब दुई सय परिवारले म्याग्दीको रघुगङ्गा, धवलागिरि, मङ्गला गाउँपालिका र बेनी नगरपालिकाका आठ सय ९८ रोपनी क्षेत्रफलमा उक्त मूल्य बराबरको आलु लगाइएको उनले जानकारी दिए । उनका अनुसार यस वर्ष बर्खे आलुका लागि विभिन्न १५ वटा कृषक समूह छनोट भएको भए पनि कार्यक्रमका लागि सम्झौता गर्न १३ वटा समूहमात्रै आएका थिए ।

ज्ञान केन्द्रले आलु प्रवर्द्धन कार्यक्रमअन्तर्गतको खायन आलु उत्पादन प्रवर्द्धनअन्तर्गत आलु लगाइएको क्षेत्रको अनुगमन गर्दा उत्पादकत्व राम्रो हुने देखिएको ज्ञान केन्द्र प्रमुख सञ्जीव बाँस्तोलाले बताए ।

“जिल्लाको उत्पादकत्वका हिसाबले हेर्दा यस वर्ष सात सय ६५ मेट्रिक टन आलु उत्पादन हुने देखिन्छ”, केन्द्र प्रमुख बाँस्तोलाले भन्नुभयो, “आठ सय ९८ रोपनी भनेको ४५ हेक्टर क्षेत्रफल हो र प्रतिहेक्टर म्याग्दीमा १७ मेट्रिक टन उत्पादन हुने देखिन्छ । आलुको बोट हालसम्मको गुणस्तर हेर्दा अन्य कुनै रोग कीराको समस्या भएन भने यस वर्ष करिब आठ सय मेट्रिक टन आलु उत्पादन हुने हामीले अनुमान गरेका छौँ ।”

यस वर्ष पश्चिम म्याग्दीको धवलागिरि–७ ताकम, धवलागिरी–४ मुदीको बगर, उत्तरी म्याग्दीको अन्नपूर्ण गाउँपालिका–६ को खिबाङ, रघुगङ्गा–६ ठाडाखानीलगायत क्षेत्रमा बर्खे आलु लगाइएको छ ।

त्यस्तै बेनी नगरपालिका–३ को भुकभुके, मङ्गला गाउँपालिका–२ हिदीलगायत क्षेत्रमा पनि आलु उत्पादन राम्रो हुने भएकाले त्यस क्षेत्रमा आलु उत्पादनका लागि अनुदान वितरण गरिएको उनले जानकारी दिए ।

यसपटक २५ प्रतिशत किसानको र ७५ प्रतिशत अनुदान गरी प्रतिरोपनी रु ११ हजार पाँच सय ५३ बराबरको बीउ खरिद गरेर आलुखेती गरिएको हो ।

सिङ्गाका महिलाहरुलाई मादल बजाउने तालिम : अब गाउँमा खोज्नुपर्दैन मादले

कला र संस्कृतिको संरक्षणसँगै गाउँघरमा आइपर्ने सामाजिक कार्यमा मादल बजाउनेको अभाव भएपछि महिलाहरुलाई तालिम दिइएको छ । मेला पर्वको साथमा भजनकिर्तन, देउसीभैलो, रत्यौलीलगायत विविध सांस्कृतिक कार्यक्रमहरुमा मादले खोज्नुपर्ने बाध्यताको अन्त्य गर्नका लागि तालिम सञ्चालन गरिएको हो ।

यसैक्रममा म्याग्दीको बेनी नगरपालिका–४, सिङ्गाले महिलाहरुलाई मादल सिप सिकाइ सम्बन्धी तालिम प्रदान गरेको छ । गाउँघरमा आवश्यक पर्दा उनीहरुलाई मादल बजाउन सिकाएर दक्ष बनाउन वडाले एक हप्ताको तालिम दिएको जनाएको छ । वडाको महिलालक्षित कार्यक्रमअन्तर्गत गएको वैशाख ३० गतेदेखि यही जेठको पहिलो सातासम्म मादल बजाउने तालिम सञ्चालन गरिएको थियो ।

प्रशिक्षक, कलाकार एवं पत्रकार कृष्णबहादुर जिसीले समुदायमा प्रचलित अति आवश्यक झ्याउरे ताल र समला तालको विषयमा मादल बजाउने तालिमको सहजीकरण गर्नुभएको थियो । झ्याउरे र समता तालअन्तर्गत भजनकिर्तन, देउसीभैलो, तीजगीत, लोकगीत, झाम्रे, सालैजो, रत्यौलीलगायत गीतसङ्गीतको मादल बजाउन सिकाइएको प्रशिक्षक जिसीले जानकारी दिनुभयो ।

उहाँका अनुसार तालिममा सहभागी महिलाहरुले भजनकिर्तनसँगै गीतहरु गाएर मादलको विभिन्न तालहरु बजाउँदै सिकेका थिए । तालिमको समापनसत्रलाई सम्बोधन गर्दै बेनी नगरपालिकाका नगर उपप्रमुख ज्योति लामिछानेले मादल बजाउने तालिम नेपाली समाजको कला, संस्कृतिसँग जोडिएको हुँदा कला, संस्कृति र परम्परालाई जोगाउन तालिम आयोजना गरिएको बताउनुभयो ।

उहाँले वडा र नगरपालिकाले महिलाहरुको क्षमता अभिवृद्धि गरी दक्ष र सक्षम बनाउन सिपमूलक विभिन्न तालिमहरु सञ्चालनमा जोड दिइएको बताउँदै पछिल्लो समय नेपाली कला र संस्कृति लोप हुने अवस्थामा पुगेकाले संरक्षण गर्नुपर्ने आवश्यकता औंल्याउनुभयो । विभिन्न तालिममार्फत महिलाहरुको क्षमता वृद्धिमा जोड दिइएको हुँदा सबै महिला दिदीबहिनीहरुले समान रुपमा तालिम लिनुपर्ने उहाँको भनाइ छ ।

तालिमको समापन गर्दै सिङ्गाका वडा अध्यक्ष अणबहादुर खड्का (भगवान)ले महिलाहरुको क्षमता अभिवृद्धि गर्नको लागि वडामार्फत विभिन्न सचेतनामूलक तालिमका कार्यक्रमहरु सञ्चालन गरिएको जानकारी दिनुभयो । उहाँले महिलाहरुलाई तालिमको साथमा टोल विकास संस्थालाई एकएक वटा मादल हस्तान्तरण गरिएको बताउँदै वडामार्फत आगामी दिनमा यस्ता कार्यक्रमलाई निरन्तरता दिइने बताउनुभयो । वडा सदस्यद्वय पवित्रा किसान र सन्दीप खत्रीले मादल बजाउने तालिमको सिप र ज्ञानलाई व्यवहारमा पूर्ण रुपले उतार्न सहभागीहरुलाई सुझाव दिनुभयो ।

तालिमका प्रशिक्षक जिसीले सहभागी महिला दिदीबहिनीहरुले अत्यन्त जाँगर तथा उत्साहसहित सक्रिय सहभागी भई छोटो समयमै मादल बजाउन सक्षम भएकाले यसलाई निरन्तरता दिन आग्रह गर्नभयो । तालिम समापनसत्रको अवसरमा सिङ्गाको विभिन्न टोल विकास संस्थाहरुलाई वडा कार्यालयको तर्फदेखि एकएक वटा मादल उपलब्ध गराइएको छ । सिङ्गाका वडाध्यक्ष खड्काको अध्यक्षता र सामुदायिक परिचालक सीता थापा कुँवरको सञ्चालनमा सम्पन्न तालिमको समापत्रसत्रमा सहभागी शान्ता पौडेलले अनुभव सुनाउनुभएको थियो । मादल नेपाली समाजको मौलिक राष्ट्रिय बाजा मानिन्छ भने छ सयवर्ष पहिलेदेखि मादल बजाउने गरिएको इतिहास रहेको छ ।

मनलाग्दी हेभी इक्युप्मेन्ट चलाउँदा सडकको आयु घट्दै

पश्चिम म्याग्दीको लाइफलाइन मानिने बेनी-दरबाङ सडकखण्ड अन्तरगत बेनी नगरपालिका र मंगला गाउँपालिकाको सिमा क्षेत्रमा पर्ने फापरखेतमा एक अप्रेटरले कालोपत्रे सडकमै एक्साभेटरले चलाइरहेका थिए ।

केहीदिन अगाडी बेनी–पाखापानी सडकखण्ड अन्तरगत ज्यामुनाखर्कको ढलान सडकमा एक्साभेटर चलाइरहेको अवस्थामा बेनी नगरपालिकाकी उपमेयर ज्योति लामिछानेले रोक्न निर्देशन दिइन् ।तत्कालै चालकले सावधानी अपनाएर मात्रै चलाउने प्रतिबद्धता जनाए । म्याग्दीमा पछिल्लो समय कालोपत्रे र ढलान गरेको सडकमा सडकमा मनलाग्दी हेभी इक्युप्मेन्ट डोजर÷एक्साभेटरले चलाउने गरिएको छ ।

जिल्लामा कालोपत्रे र ढलान गरिएको सडकमा लुकिछिपी हेभी इक्युप्मेन्टलाई चलाउँदा कालोपत्रे उप्किएर छ भने सडकको आयु घटेको छ । एक ठाउँबाट अर्को ठाउँमा हेभी इक्युप्मेन्ट लैजाँदा लाग्ने ढुवानीबाट जोगिन निर्माण ब्यवसायीले आवश्यक सावधानीमा ध्यान दिएका छैनन् ।

सडकमै गुडाउँदा टायरको प्रयोग, लामो यात्राका लागि ट्रकको प्रयोग गर्नुपर्ने तर्फ ध्यान दिएको पाईदैन । जिल्लामा निर्माण सम्पन्न भएका सडक बिग्रनुमा हेभी इक्युप्मेन्टको प्रयोग र भारवहन क्षमताभन्दा बढी तौलका गाडी गुडाउनु नै प्रमुख कारण मानिन्छ ।

पूर्वाधार विकास कार्यालय म्याग्दीका प्रमुख इञ्जिनियर विष्णु पौडेलले सडकको प्रयोगलाई मापदण्ड अनुसार गर्नुपर्ने बताए । उनले सडकमा एक्साभेटर चलाउँदा मापदण्ड उल्लंखन गरेमा कारबाही हुने समेत बताए । उनले कालोपत्रे सडकको प्रयोगमा हेभी इक्युप्मेन्टको प्रयोग र भारवहन क्षमताभन्दा बढी तौलका सवारीसाधनले असर गर्ने बताए ।

विगतमा समेत बेनी नगरपालिकाले बेनी–गलेश्वर सडकखण्डमा कालोपत्रेको क्रममा जथाभावी एक्साभेटर चलाउँदा जरिवाना गरेको थियो । म्याग्दीमा निर्माण ब्यवसायीले सडक कालोपत्रे गर्दा प्रयोग हुने प्रमुख बस्तु विटुमिन (अलकत्रा) गुणस्तरहिन निर्माण सामाग्रीको प्रयोगको गुनासो र कालोपत्रे गरेको केही समयमै उप्किने, विटुमिनसँग बेस, सबबेस तयार पार्न प्रयोग गरिने निर्माण सामाग्री गुणस्तर नहुदाँ खाल्डा–खुल्डी पर्ने गरेको छ । त्यस्तै कच्ची सडकमा ट्याक्टर, ढुंगा गिट्टी बोक्ने टिप्परले सबैभन्दा बढी सडक खराब गरिरहेका छन् । म्याग्दीमा सडक सुरक्षाप्रति सरोकारवाला निकायको उदासिनताले स्थिति झनै खराब बनेको स्थानीयबासीको भनाई छ ।

पहाडको राजा फल ‘काफल’ स्वास्थका लागि पनि फाइदा

काफल एक फल मात्र हैन पहाडी जीवनको संस्कृति हो। औषधि हो। पहाडी फलको राजा हो। खट्टो मिठो र रसिलो स्वाद हुने फल काँचो छदा हरियो र पाक्दै गरेको रातो अनि पाकेको फल हल्का बैजनी र कालो रंगको हुन्छ।

काफल एक फल मात्र हैन पहाडी जीवनको संस्कृति हो। औषधि हो। पहाडी फलको राजा हो। खट्टो मिठो र रसिलो स्वाद हुने फल काँचो छदा हरियो र पाक्दै गरेको रातो अनि पाकेको फल हल्का बैजनी र कालो रंगको हुन्छ।

पहाडको काफल, तराईमा कोसेली

अहिले काफलको सिजन हो। चैतको अन्तिम सातादेखि जेठको अन्तिम सातासम्म काफल पाइन्छ। गाउँघरका जंगल यतिबेला काफल पाकेर राताम्मे छन्। यहाँका काफल अहिले सुपादेउराली आउने भारतीय पर्यटकले समेत झोलाभरि राखेर भारत पुर्‍याउँछन्। पहाडबाट तराई झर्नेका लागि अहिले काफल अनिवार्य कोसेलीजस्तै भएको छ।

सन्धिखर्कदेखि बुटवल, काठमाडौं, दाङलगायत क्षेत्रतर्फ लागेका यात्रुका लागि घुम्ती, नरपानी, सुपादेउरालीलगायत क्षेत्र काफल पाइने ठाउँका रूपमा परिचित छन्। सवारी रोकेरै थैलाका थैला काफल कोसेलीका रूपमा तराईमा रहेका आफन्त, छरछिमेकीलाई लगिदिने प्रचलन नै बनेको छ। भूमिकास्थान– ९ का सुशील घिमिरे प्रत्येक साताको शुक्रबार तराई बस्ने आमाबुवा तथा पत्नीलाई भेट्न जान्छन्।

केही न केही कोसेली बोकेर जाने उनी आजकल काफल नै बोकेर जाने गरेका छन्। भूमिकास्थान नगरपालिकाको भेटेरिनरी शाखामा कार्यरत उनी काफल उत्तम कोसेली रहेको बताउँछन्। ‘फलफूल र अन्य कुरा लिएर जान्थें,’ उनले भने, ‘काफल सबैले रुचाउँछन्, अहिले यही लिएर जाने गरेको छु।’

गाउँघरमा अर्गानिक रूपमै फल्ने काफल नुनखुर्सानीसँग साँधेर सुकाएपछि मोलेर वा यसै पनि खाने गरिन्छ। पहाडको ताजा काफल खान पाउँदा तराई बस्नेहरू खुसी हुन्छन्। यो दुई महिना काफल बेच्ने, काफल किन्ने र काफल खानेलगायत खुसी हुने समय हो।

यो सिजनमा किसानले दुई लाख रुपैयाँसम्म आम्दानी गर्ने गरेको बताउँछन्। अरू समयमा खेती-किसानी गर्ने कृषक यतिबेला अन्य काम छाडेर काफल बेच्नमै व्यस्त छन्। सन्धिखर्क–६ जगतका धनबहादुर नेपाली बिहानभर रुखमा चढेर काफल टिप्छन् र दिनभर ओहोरदोहोर गर्ने सवारीसाधनका यात्रुलाई बेच्छन्।

‘बिहान घरको कामधन्दा सकेर काफल टिप्छु। दिनभर घुम्ती र नरपानीमा काफल बेच्छु। राम्रै आम्दानी भएको छ, यो सिजनमा दुई लाख रुपैयाँ जति कमाउँछु,’ धनबहादुरले भने। आफ्नो निजी जंगलमा भएको काफल टिपेर बेच्दा राम्रै आम्दानी हुने भएपछि सन्धिखर्क ६ र ७ का किसानको दैनिकी काफल टिप्न, छाँट्न र बेच्नमै बितेको छ।

स्थानीय गोपाल नेपाली काफल बेच्न सुपादेउराली मन्दिरसम्म पुग्छन्। एकै दिन ६ हजारको काफल बेचेको स्मरण गर्दै उनले भने, ‘सुपादेउरालीमा निकै भिड थियो। भारतबाट पर्यटकको घुँइचो नै थियो। त्यस दिन मैले ६ हजारको काफल बेचेको थिएँ। सधैं त्यस्तो त हुँदैन। कहिलेकाँही एक हजार रूपैयाँको पनि बिक्न मुस्किल पर्छ।’

यहाँका पुरुष मात्र होइन महिला दिदीबहिनी, बालबालिका सबैले काफल बेचिरहेका हुन्छन्। जंगलमा फल्ने भएकाले स्याहारसुसार गर्नु नपर्ने, धेरै मेहनत गर्नु नपर्ने र लागत पनि शून्य जस्तै पर्ने भएकाले काफल बेचेको पैसा सबै मुनाफा जस्तै हो। खर्च कटाउनु नपर्ने, ज्याला दिनु नपर्ने भएपछि किसानले काफल बेचेको सबै पैसा पूर्ण आम्दानीमा जोड्छन्।

सिजनमा नजिकको बजार सडकछेउमा बसेर बिक्री गरेको काफलको पैसाले किसानले दैनिक उपभोग्य सामग्री खरिद गर्ने, बालबच्चाको पढाइमा खर्च गर्ने, केही रकम बचत गरेर पछिका लागि राख्ने गर्दछन्।

सन्धिखर्क–गोरुसिंगे सडकमा ओहोरदोहोर गर्ने बस, जिप, मोटसाइकलका यात्रुलाई उनीहरूले काफल बिक्री गर्ने गरेका छन्। यस्तै सुपादेउराली मन्दिर र नरपानी आएका पर्यटकलाई उनीहरूले सानो गिलासको पचास रूपैयाँमा काफल बेच्ने गरेका छन्। nagariknews.com

एनआरएनए डेकेमा पुरुष भलिबलको उपाधी मोना फ्रान्सकाले जित्यो

गैर आवासीय नेपाली संघ राष्ट्रिय समन्वय परिषद, फ्रान्सको ‘एन.आर.एन स्पोर्टस डे’को भलिबल प्रतियोगिताको उपाधी मोना फ्रान्सले जितेको छ । बागलुङ समाज एन.आर.एन स्पोर्टस डे’लाई फाइनल खेलमा २–१ सेटले मोना फ्रान्स पहिलो बनेको हो ।

खेलको पहिलो सेट जितेको बागलुङ समाजलाई दोस्रो र तेस्रो सेटमा मोनाले रोक्न सफल भएको थियो । प्रतियोगितामा विजेता र उपविजेताले क्रमश १६ सय ५० यूरो, ९ सय यूरो, ट्रफी, मेडल र प्रमाणपत्र प्राप्त गरेको एनआरएन फ्रान्सका खेलकुद संयोजक महेन्द्र बोहोराले बताए ।

मोना फ्रान्सको तर्फबाट प्रपुद्ध केसी, चोचान फ़ग़ामी, प्रकाश थपागमर, लक्ष्ण छन्त्याल, रमेश बोहोरा, सुजन खड्का, प्रेम थापामगर, सुक पुन रहेका थिए । प्रतियोगितामा ८ टिमको सहभागिता रहेको थियो ।

यस प्रतियोगिताको उत्कृष्ट खेलाडी वाग्लुङ्ग समाज समाजका अमृत घर्ति मगर, वेष्ट स्पाइकर मोना फ्रान्सका सुजन रुचाल, वेष्ट सेटर बाग्लुंगङ समाजका संजय थापा मगर, वेष्ट डिफेन्डर योङ्ग युनिटी पेरिसका नबिन प्रधान, वेष्ट सर्बर म्याग्दी समाजका प्रेम थापा मगर घोषित भएका थिए । बिजेता तथा उप बिजेता (पुरुष तथा महिला) टिम सहित सम्पूर्ण खेलाडीहरुलाई एन आर एन ए फ्रान्सका अध्यक्ष ज्यू, प्रमुख अतिथि सीता बस्नेत ज्यू, सहित संघ संस्थाका अध्यक्ष ज्यूहरुले पुरस्कार वितरण गरेका थिए ।

मोना फ्रान्सको तर्फबाट टिम क्याप्टेन सुचाङ फगामी थिए भने टिम ब्यवस्थापक रेक पुन रहेको मोना फ्रान्सका अध्यक्ष देबेन्द्र केसीको भनाई छ । प्रतियोगितामा मोनाको सत्रियता र चासो रहेको थियो ।एन.आर.एन स्पोर्टस डे’ को अवसरमा २० जना बालबालिका खेलिरहेको आलु खेलमा म्याग्दीकै नहिन कार्कीले जितेका छन् प्रतियोगिताका खेलाडीलाई यातायातको निशुल्क ब्यवस्थापन गर्ने अमर भण्डारीलाई गरेका थिए ।

 

डा.चिनबहादुर पुनद्धारा आफूले पढेको गाउँको विद्यालयलाई कम्प्युटर सहयोग (तस्बिरहरु)

केन्द्रिय शुक्रराज ट्रपिकल तथा सरुवा रोग अस्पतालका अध्यक्ष डा.चिनबहादुर पुन मगरले आफ्नो जन्मगाउँको विद्यालयलाई कम्प्युटर सहयोग गर्नुभएको छ । डाक्टर पुन मगरले पर्वतको जलजला गाउँपालिका–५,कुवापानी स्थित आफूले पढेको गिद्धेश्वर आधारभुत विद्यालयलाई एक लाख ५५ हजार रुपैयाँ मुल्य बराबरको दुई थान कम्प्युटर सहयोग गर्नुभएको हो । उक्त कम्प्युटर आइतबार विद्यालयमा आयोजित एक कार्यक्रमका विच डा.पुन मगरले वडा अध्यक्ष तिलकबहादुर जिसी र समाजसेवी युवराज अर्मजाको उपस्थितीमा विद्यालय प्रअ राजकुमारी पुन ,विद्यालय व्यवस्थापन समितिका अध्यक्ष टकबहादुर पुन लगायतलाई हस्तान्तरण गर्नुभयो ।

कम्प्युटर सँगै शैक्षिक सामग्री सहयोग गर्नुभएको छ । बीपि कोईराला मेमोरियल क्यान्सर अस्पतालका पुर्व कार्यकारी निर्देशक समेत रहनुभएका डा.पुनले कक्षा पाँच सम्म सोही विद्यालयमा अध्ययन गर्नुभएको थियो । विद्यार्थीलाई सुचना प्रविधिसँग जोड्न सहज होस् भन्ने उद्धेश्यले विद्यालयलाई कम्प्युटर सहयोग गरेको डा.पुनको भनाइ थियो । उहाँले विद्यालयको शैक्षिक गुणस्तर सुधार गर्न सबैले सहयोग गर्नुपर्नेमा जोड दिनुभयो ।

डा.पुनका दिवंगत बुबा धर्मराज पुनको पहलमा वि.सं.२०१८ सालमा गिद्धेश्वर विद्यालय स्थापना भएको थियो । संस्थापक धर्मराजले केही समय सोही विद्यालयमा पढाउनुभएको थियो । ‘बुबाले दुर्गम गाउँमा विद्यालय स्थापना गरेर औपचारिक शिक्षाको प्रारम्भ गर्नमा ठुलो योगदान पु¥याउनुभयो । साथै उहाँले यहि विद्यालयको काम गर्ने क्रममा एउटा आँखा पनि गुमाउनुभयो,’भावुक हुँदै डा.पुनले दिवंगत बुबालाई सम्झनुभयो । चितवन स्थित भरतपुरमा बस्दै आउनुभएका डा.पुनले दिवंगत बुबा धर्मराज र आमा घनिसराको सम्झनामा एक लाख बीस हजार रुपैयाँको अक्षयकोष समेत स्थापना गर्नुभएको छ ।

वडा अध्यक्ष जिसी,समाजसेवी एवं गाउँपालिका अध्यक्ष राजु आचार्यका स्वकीय सचिव अर्मजाले विद्यालयको शैक्षिक गुणस्तर सुधार गर्न र भौतिक पुर्वाधार विकासका लागि आफुहरुले पहल सँगै सहयोग गर्ने बताउनुभयो । कुवापानी ,लोप्रे गाउँ लगायत स्थानीयबासीले डा.पुनलाई सम्मान गरेका थिए । विद्यालय प्रअ पुनले कम्प्युटर सहयोगप्रति डा.पुनलाई धन्यवाद व्यक्त गर्नुभयो । उहाँले पठनपाठनमा उत्कृष्ट भएपनि बसाइँसराइको कारण विद्यार्थी संख्या घट्दै गएको बताउनुभयो ।
विद्यालयमा पुख्र्यौली संस्कार सस्कृती संरक्षण गर्ने उद्धेश्यले सोरठी नाच समेत सिकाइदै आइएको छ । विद्यालय व्यवस्थापन समिति अध्यक्ष पुन, समाज सुधार आमा समुह अध्यक्ष कममाया पाइजा , टोल सुधार समितिका पुर्व अध्यक्ष दुतबहादुर शेरपुजा ,सरसफाई समिति अध्यक्ष सुवेदार कृष्णबहादुर पुन ,टोल सुधार समिति अध्यक्ष तिर्खबहादुर पाइजा लगायतले बोल्नुभएको थियो ।

पाँच कक्षा सम्म पढाई हुने विद्यालयमा १६ जना विद्यार्थी अध्ययनरत छन् । विद्यालयमा दुई जना दरबन्दीका र दुईजना निजी स्रोतका शिक्षक अध्यापनरत हुनुहुन्छ । विद्यालय प्रअ पुनले सञ्चालन गर्नुभएको कार्यक्रममा शिक्षिका तिलकुमारी रोकाले स्वागत मन्तव्य राख्नुभएको कार्यक्रममा गिद्धेश्वर आधारभुत विद्यालयका विद्यार्थीले सोरठी नाच प्रस्तुत गरेका थिए । भने सोही विद्यालयका शिक्षक,मालिका आधारभुत विद्यालयका विद्यार्थी , लोप्रेको धौलागिरी आमा समुहले नृत्य प्रस्तुत गरेका थिए ।